Homeopatide Yapay Zeka : Destek mi? Tehdit Mi?

Teknolojinin homeopatik pratiğe entegrasyonu yeni bir olgu değildir. Aslında, karmaşık semptomları analiz etmek için ilk dijital araçlar 1979 yılında geliştirilmişti. Bunlardan biri, Vithoulkas Expert System’di ve ardından 1980'lerde MacRepertory gibi araçlar geldi.

Büyük bir dönüm noktası 1987'de Dr. Frederik Schroyens'in Kent’in çalışmalarına dayanan ancak önemli ölçüde genişletilmiş olan Synthesis Repertory’yi oluşturmasıyla yaşandı. 1988 yılında bu repertuar RADAR yazılımına dahil edilerek, bugün homeopatide en yaygın kullanılan dijital platformlardan biri haline geldi.

Başlangıçtan itibaren tüm bu araçlar, teşhis otoriteleri olarak değil, yardımcı araçlar olarak görülüyordu.

Homeopatide hastalığın nedenini anlamak çok önemlidir. Hastalar bazen bir semptomla başvururlar, ancak daha derinlemesine sorular sorarak genellikle buna bağlı bir duygusal ya da çevresel tetikleyici buluruz. Örneğin, biri iş yerinde meydana  hakaretten sonra ürtiker geliştiğini veya soğuk algınlığına yakalandığını söyleyemeyebilir,  bunun ilişkili olduğunu düşünmeyebilir. Ya da hastalık, uzun süreli aşırı çalışma ve dinlenme eksikliğinden sonra başlayabilir. Bu, hastaların çoğu zaman fark etmediği ancak homeopat  için tanisal öneme sahip olan detaylardır.

Bir diğer zorluk, semptomları daha iyi ya da daha kötü yapan modifikasyonları anlamaktır. Birçok hasta bu tür kalıpların farkında değildir. "Semptomlar sıcaklıkla mı, soğukla mı daha iyi hissediliyor?" diye sorduğumuzda, "Fark etmedim, ama şimdi dikkat edeceğim." diyen hastalarla sıkça karşılaşırız. Hastaların daha bilinçli hale gelmelerine yardımcı olmak, işimizin temel bir parçasıdır ve bu yalnızca deneyimli bir homeopatin yapabileceği bir şeydir.

İşte bu yüzden yapay zeka, homeopatın yerini alamaz. Hangi semptomların daha önemli olduğunu yargılayamaz veya duygusal nüansları anlayamaz. Hastanın enerjisini hissedemez veya söylenmeyeni sezemez. Teşhis ve ilaç seçimi yalnızca verilerden daha fazlasını gerektirir—insan içgörüsü, empati ve klinik deneyim gerektirir.

Ancak yapay zeka, akıllıca kullanıldığında güçlü bir destek aracı olabilir. Bir vakayı repertuarize ettikten sonra, iki ya da üç ilaç arasında seçim yaparken yapay zekaya şunları sorabilirim:

• Bu ilaçları Boenninghausen ya da Kent'e göre karşılaştırabilir misin?

• Bu vakaya benzer bir vaka literatürde var mı?

Böyle durumlarda, yapay zeka zaman kazandırabilir, netlik sağlayabilir ve gözden kaçırabileceğimiz ince farkları gösterebilir. Bu harika bir araçtır—yeter ki homeopat kontrolü elinde tutmaya devam etsin.

Yapay zekayı kullanmamayı reddetmek veya onun faydalarını göz ardı etmek akıllıca değildir. Artık dünyamızın bir parçasıdır ve doğru kullanıldığında işimizi geliştirmemize ve hastalarımıza daha iyi hizmet etmemize yardımcı olur.

Sonuç olarak, yapay zeka homeopatinin tehditi değil, yardımcı bir araçtır. Akıllıca ve dikkatli bir şekilde kullanıldığında, hastalarımızı daha iyi anlamamıza ve doğru ilacı bulmamıza destek olabilir.

Bu araçları geliştiren, programlayan ve homeopatik şifalanma sanatını destekleyen vizyonerlere teşekkür ederim.